Ekspres regionalny do Konstancina- Jeziornej i Radzymina

Istnieją dwie satelity wokół Warszawy które mogłyby być połączone z Warszawą dobrej jakości transportem zbiorowym. Radzymin i Konstancin- Jeziorna. Do obu miast prowadzą tory kolejowe. Do Konstancina- Jeziornej prowadzi bocznica do elektrociepłowni. Już od ponad dekady proponowano wykorzystać ją w komunikacji podmiejskiej. Mimo kolejnych obietnic składanych przez kolejne garnitury polityków nic z tych zapowiedzi nie wynika. Temat „Metra II”, jak przed dekadą określiła ów schemat transportowy lokalna aktywistka, jest podbijany jak piłeczka przy okazji każdych kolejnych wyborów, bez większych rezultatów.


Co należy zrobić? Zaproponować kompleksowe rozwiązanie. Połączenie obu miast-satelit Warszawy z centrum musi być szybkie, bowiem przebieg torowisk jest niezbyt korzystny. Tory z Radzymina prowadzą do Warszawy przez Legionowo, tory z Konstancina- Jeziornej zawadzają o Piaseczno. Metoda na szybkie połączenie obu miast lkeży w stworzeniu odpowiedniego produktu transportu zbiorowego, o wysokiej częstotliwości kursowania i krótkim czasie przejazdu.

Proponuje wprowadzenie w relacji Konstancin Jeziorna- Warszawa Centralna- Legionowo- Radzymin linii ekspresu regionalnego obsługiwanej zespołami trakcyjnymi o napędzie spalinowym, tzw. autobusami szynowymi. Linia pomijałaby większość przystanków osobowych na trasie, jej priorytetem byłby przede wszystkim szybki czas przejazdu. Linia kursowałaby początkowo z częstotliwością co 30 minut, zaś częstotliwość docelowa wynosiłaby 20 minut.

W celu lepszej obsługi Konstancina- Jeziornej możliwe jest wprowadzenie dodatkowej linii ekspresu regionalnego, dowożącej pasażerów na końcowa stację metra- Kabaty, i wykorzystującą torowisko techniczne metra warszawskiego. Można by wręcz nawet pomyśleć o dwusystemowym składzie metra warszawskiego, które mogłoby wyjeżdżać na powierzchnię i poprzez torowisko techniczne i linię radomską obsługiwać Piaseczno i Konstancin- Jeziorną. Taki wagon musiałby mieć napęd spalinowo- elektryczny, albo też torowisko do Konstancina jak i tor techniczny należałoby uzupełnić o trzecią szynę prądową. Wówczas takie torowisko należałoby w minimalny choć sposób odgrodzić od zwierząt i dzieci.

Ale najtańszym i najprostszym sposobem jest wykorzystanie pojazdów w trakcji spalinowej. Problemem jest, że te pojazdy, by przeciąć Warszawę, musiałyby wjechać w tunel średnicowy, zaś jednym z natręctw PKP (tudzież PKP PLK) jest zakaz wjazdu pojazdów z napędem spalinowym do tego tunelu. Czemu? Dlaczego? Skoro pojazdy takie jeżdżą tunelami na całym świecie? Powodów tego zakazu szukać na próżno. Być może dotyczył on lokomotyw spalinowych? Dopiero zniesienie tego zakazu umożliwi wprowadzenie połączenia przecinającego Warszawę. Połączenie to musiałoby korzystać z torów dalekobieżnych, bowiem brak jest przepustowości na torach miejskich linii średnicowej.

Przewoźnikiem może być podmiot całkowicie zewnętrzny i prywatny. Tego typu spalinowe linie kolei miejskiej na przykład w zagłębiu Ruhry (linia S28) obsługuje przewoźnik prywatny. Samorząd województwa nie musi wykorzystywać Kolei Mazowieckich jako przewoźnika. Największym problemem jest zmuszenie samorządu województwa do ogłoszenia przetargu na obsługę linii- to samorząd województwa pokrywałby jej ewentualne deficyty. Które możliwe że mogą nie wystąpić albo mieć niewielką wysokość- jest to bowiem linia w terenie silnie zurbanizowanym, i ma szanse na pokrycie kosztów.

Możliwości jest wiele- a dotychczas nie wykonano niczego. Brak jest politycznej presji, szczególnie w Konstancinie, na przywrócenie obsługi kolejowej miasta. Podmiejską kolej dojazdową do Konstancina zdemontowano, choć to ona była motorem napędowym rozwoju urbanizacji na tym obszarze. Owej kolei nie zastąpił żaden szybki środek transportu podmiejskiego. Zaoferowano w zamian autobusy, które dziś są niekonkurencyjne, z racji kongestii (zatorów) na sieci drogowej.

Konstancin- Jeziorna i Radzymin nie rozwiną się bardziej bez wydajnych systemów transportu podmiejskiego. Już dziś normą są zatory na sieci drogowej tych miejscowości. Zaś powrót transportu szynowego napotyka na bariery biurokratyczne, nie tyle nawet gospodarcze.

Autor, Adam Fularz, to kandydat do Rady Miasta, numer 1 na Pradze Południe, lista nr 27- Warszawska Wspólnota Samorządowa